KET

PRAKTIKA KOMPENDIO DE LA ĈEĤA IKUE-SEKCIO

LA TENDARAJ PREĜOJ

KATOLIKA ESPERANTO-TENDARO

P. Dalibor Lounek

MODLITBY PRO TÁBOR ESPERANTSKÉ MLÁDEŽE

PREĜOJ POR LA TENDARO DE LA ESPERANTA JUNULARO

Ordinaris Pragensis. Nihil obstat. Dr.F.Kotalík, censor
IMPRIMATUR, Pragae, die 9.Martii 1970
+ Dr.Franciscus Tomášek, Episkopus et Administrator Apostolicus Pragensis. N.Prot. 424/70

Matena kanto por hisado de la flago

Ranní píseň při vztyčování vlajky
Teksto: inĝ. Karel Janouš. Melodio: prof. Božena Slancová

(al la komenco)

Vespera kanto por malhisado de la flago

Večerní píseň při snímání vlajky
Teksto: inĝ. Karel Janouš. Melodio: prof. Božena Slancová.

(al la komenco)

Zahajovací den. Večerní modlitba. Sobota.
Inaŭgura tago. Vespera preĝo. Sabato.

Bože, náš dobrý Otče, děkujeme Ti, že jsme se dočkali tohoto prvního táborového večera. Děkujeme Ti za zářivé slunce, jehož zde užijeme, za vonící lesy, kvetoucí louky, hebkou trávu, očistnou vodu, za zpěv ptáků, za život v nás a kolem nás. Děkujeme Ti za všechnu krásu Tvé přírody, v jejímž čistém klínu nám dopřeješ prožít čistě a ve Tvé radosti dny prázdnin či dovolené. Děkujeme Ti, Bože, žes nám dal rodiče a esperantské přátele, kteří nám to umožnili. Odplať jim svým požehnáním. Prosíme Tě o sílu k uplatňování esperantských ideálů. Zde na táboře budeme mít obzvláštní příležitost je prakticky uplatnit. Dej nám, Bože, opravdovou vzájemnou lásku, abychom vytvořili z tábora jedinou esperantskou rodinu. Dej nám sílu k dobrovolné ukázněnosti, neboť nekázeň by nám rušila pocit opravdového společného štěstí. Dej nám schopnost přiučit se na táboře ze ctností svých nynějších přátel. Jako Ty nás miluješ i s našimi chybami, chceme my tyto své přátele milovat i s jejich případnými vadami. Dopřej nám v krásných dnech, které nás jako Tvůj dar čekají, hodně své lásky, krásy, svého štěstí a radosti. Kéž žijeme, myslíme, jednáme, mluvíme, odpočíváme, získáváme zkušenosti jen ke Tvé oslavě, Bože. O to Tě prosíme my, Tvé děti, šťastné v klínu Tvé přírody, pro Krista, našeho Pána. Amen.

Co se Ti, Bože, dnes na mně nejvíc a nejmíň líbilo? .....
Odpusť, prosím, vše nehezké a posiluj mě k tomu, co je Ti milé.
Otče náš .....

Dio, nia bona Patro, ni dankas al Vi, ke ni ĝisatendis ĉi tiun unuan tendaran vesperon. Ni dankas al Vi por brila suno, kiun ni ĉi tie ĝuos, por bonodoraj arbaroj, florabundaj herbokampoj, velurdelikata herbo, puriga akvo, por kantado de birdoj, por vivo en ni kaj ĉirkaŭ ni. Ni dankas al Vi por tuta beleco de via naturo, en kies pura sino Vi permesos al ni travivi bonmore kaj en via ĝojo tagojn de ferioj aŭ libertempo. Ni dankas al Vi, Dio, ke Vi donis al ni gepatrojn kaj Esperantajn amikojn, kiuj al ni tion ebligis. Rekompencu ilin per via beno. Ni petas Vin pri forto por aplikado de Esperantaj idealoj. Ĉi tie en la tendaro ni havos specialan okazon por ilin praktiki. Donu al ni, Dio, veran reciprokan amon, por krei en la tendaro unusolan Esperantan familion. Donu al ni forton por libervola disciplino, ĉar maldisciplino ne donus al ni la senton de vera komuna feliĉo. Donu al ni kapablon lerni en la tendaro virtojn de niaj nunaj amikoj. Kiel Vi nin amas eĉ kun niaj malĝustaĵoj, same ni volas ami niajn amikojn eĉ kun iliaj eventualaj eraroj. Permesu al ni dum ĉi tiuj belaj tagoj, kiuj nin kiel via donaco atendas, multe da amo, beleco, feliĉo kaj ĝojo. Ni vivu, pensu, agu, parolu, ripozu, gajnadu spertojn nur por via glorigo, Dio. Pri tio petas Vin ni, viaj infanoj, feliĉaj en la sino de via naturo, pro Kristo, nia Sinjoro. Amen.

Kio al Vi, Dio, hodiaŭ je mi plej multe kaj plej malmulte plaĉis? ..... Pardonu, mi petas, ĉion malbelan kaj plifortigu min morgaŭ en tio, kio estas por Vi kara.

Patro nia, kiu estas en la ĉielo, sanktigata estu via nomo. Venu via regno. Fariĝu via volo kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero. Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn, kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj. Kaj ne konduku nin en tenton, sed liberigu nin de la malbono. Amen.

(al la komenco)

Prvý táborový den. Ranní modlitba. Neděle.
Unua tendara tago. Matena preĝo. Dimanĉo.

BŮH MĚ MILUJE - DIO AMAS MIN

Bože, Ty mě miluješ. V toto krásné nedělní ráno, včleněni do společenství esperantských přátel, přímo pociťujeme Tvou lásku k nám. Láska chce být co nejblíže milovanému. Proto z lásky ke mně jsi, Bože, stále se mnou, ať bdím či spím, ať jsem šťasten či nešťasten. Ty ve mně a já v Tobě společně prožijeme dnes první táborový den. Budeš se mnou při objevování nových krás, při získávání nových zkušeností, při navazování nových věrných přátelství. Budeš se mnou při odpočinku, při zábavě. Ochuzuje se, kdo Tě nehledá, Bože. Poznávám Tě v líbeznosti slunce, laskáš mě chladivými vlnami, vdechuji Tě ve vůni květin, luk a lesů, pociťuji Tě ve věrných přátelstvích, projevuješ se mi v mých schopnostech a mohutnostech, v mém vlastním srdci a v každém člověku. Všechna krása a všechno dobro, s kterým se setkávám, to jsi, Bože, Ty. Jak je to krásné, že mě miluješ. Nejsem nikdy sám, nejsem nikdy opuštěn, nemám nikdy důvod k smutku a k zoufalství. Ty mne miluješ, jsi stále se mnou. Toužíš po mé lásce, pro ni jsi mne stvořil. Na Tvou lásku chci odpovídat láskou svou. Jedním z esperantských ideálů je rozdávat lásku všem lidem. Vždyť žijeme láskou. Mám-li rozdávat čistou lásku, musím ji napřed v srdci mít. Jako květ oproti slunci, tak chci mít stále rozevřené srdce oproti Tvé lásce. Budu dnes pečlivě hledat Tvou lásku, Bože, ve všem dobrém a krásném, v přírodě, v lidech i v sobě. Kdo miluje, chce být co nejblíž milovanému. Bože, kéž si spolu budeme hodně blízko při dnešní sváteční liturgii. Těším se, že se s Tebou obejmu ve svatém přijímání. Kéž Ti zůstanu blízko po celý den, po celý život. Pomoz mi, abych Tvou lásku nikdy v ničem nezradil. Pro Krista, našeho Pána. Amen.

Dio, Vi min amas. Dum ĉi tiu bela dimanĉa mateno ni estas membrigitaj en socion de Esperantaj amikoj, rekte ni sentas vian amon al ni. La amo volas esti kiel eble plej proksime al amato. Tial pro la amo al mi, Dio, Vi estas senĉese kun mi, ĉu mi dormas aŭ maldormas, ĉu mi estas feliĉa aŭ malfeliĉa. Vi en mi kaj mi en Vi, ni kune travivos hodiaŭ la unuan tendaran tagon. Vi estos kun mi ĉe malkovrado de novaj belaĵoj, ĉe akirado de novaj spertoj, ĉe komenco de novaj fidelaj amikecoj. Vi estos kun mi dum la ripozo, dum la amuzo. Malriĉigas sin, kiu Vin ne serĉas, Dio. Mi ekkonas Vin en ĉarmo de la suno, Vi karesas min per fridetaj ondoj, mi enspiras Vin en bonodoro de floroj, herbaroj kaj arbaroj, mi sentas Vin en fidelaj amikecoj, Vi montras Vin al mi en miaj intelekto kaj potencecoj, en mia propra koro kaj en ĉiu homo. Ĉiu beleco kaj ĉiu bono, kiun mi renkontas, estas Vi, Dio. Kiel tio estas bela, ke Vi min amas. Mi estas neniam sola, mi estas neniam forlasita, mi havas neniam kaŭzon por tristeco kaj malespero. Vi min amas, Vi estas senĉese kun mi, Vi sopiras pri mia amo, pro ĝi Vi kreis min. Je via amo mi volas respondi per amo mia. Unu el idealoj de esperantistoj estas disdonado de la amo al ĉiuj homoj. Ja ni vivas per la amo. Se mi disdonadu puran amon, mi ĝin unue devas en la koro havi. Kiel la floro kontraŭ la suno, tiel mi volas havi senĉese malfermitan koron kontraŭ via amo. Hodiaŭ mi serĉos zorgeme vian amon, Dio, en ĉio bela kaj bona, en la naturo, en la homoj kaj eĉ en mi. Kiu amas, volas esti eble plej proksime al amato. Ni estu kune, Dio, ege proksime dum la hodiaŭa festa liturgio. Mi ĝojas, ke ni brakumos nin en la sankta Komunio. Mi restu proksime ĉe Vi dum la tuta tago, dum la tuta vivo. Helpu al mi neniam perfidi vian amon. Pro Jesuo Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Neděle.
Vespera preĝo. Dimanĉo.

Bože, Ty mě miluješ. Z lásky jsi stále se mnou, neboť láska chce být co nejblíž milovanému. Ty ve mně a já v Tobě společně jsme prožili dnešní krásný táborový den. Poznávali jsme Tě, Bože, v líbeznosti slunce. Laskal jsi nás chladivými vlnami. Vdechovali jsme Tě ve vůni květin, luk a lesů. Projevil jsi se v našich nových přátelstvích, v našich snahách, silách, schopnostech, v překonávání všelijakých překážek a trablů. Mohu Tě, Bože, poznávat ve všem stvořeném, ve vlastním srdci. Mohu Tě poznávat v každém člověku. Všechna krása a všechno dobro, s kterým jsme se, Bože, setkali, to jsi byl Ty. Jak je to krásné, že mě miluješ. Nejsem nikdy opuštěn, nemám důvodu k smutku a k zoufalství. Na Tvou lásku nelze odpovědět jinak, než vlastní láskou. Mám-li jako esperantista rozdávat Tvou lásku lidem, pak musím napřed být sám Tvé lásky pln. Jako květ slunci, tak jsme se snažili otevřít dnes plně své duše Tvé lásce, vyhledávat ji ve všem krásném a dobrém. Láska chce být co nejblíž milovanému. Tys mi blízko byl, ale co já? Byl jsem Ti opravdu blízko v dnešní nedělní liturgii? ..... Neobjímal jsem Tě jen chladně při svatém přijímání? ..... Byl jsem Ti blízko při hře, zábavě, při styku s druhými? ..... Kéž Ti po celý život zůstaneme blízko. Kéž se nikdy neodvrátíme od Tvé lásky. Dopřej nám to skrze svého Syna Ježíše Krista, našeho Pána. Amen.
Otče náš ........

Mia Dio, Vi min amas. Pro la amo Vi estas senĉese kun mi, ĉar la amo volas esti kiel eble plej proksime al amato. Vi en mi kaj mi en Vi, kune ni travivis hodiaŭ belan tendaran tagon. Ni ekkonadis Vin, Dio, en agrableco de la suno. Vi karesis nin per fridetaj ondoj. Ni enspiris Vin en bonodoro de floroj, herbaroj kaj arbaroj. Vi manifestiĝis en niaj novaj amikecoj, en klopodoj, fortoj, talentoj, en venkado de diversaj malhelpoj kaj malagrablaĵoj. Mi povas Vin, Dio, ekkoni en ĉiu kreitaĵo, en la propra koro, mi povas Vin ekkoni en ĉiu homo. Ĉiu beleco kaj ĉiu bono, kiun mi, Dio, renkontis, tio estis Vi. Kiel tio estas bela, ke Vi min amas. Mi estas neniam forlasita, mi ne havas kaŭzon esti trista kaj senespera. Je via amo oni ne povas respondi aliel, ol per propra amo. Se mi disdonadu kiel esperantisto vian amon al homoj, mi devas unue esti de via amo plenplena. Kiel floro al la suno, tiel ni emis malfermi hodiaŭ niajn animojn al via amo, serĉi ĝin en ĉiu belo kaj bono. La amo volas esti kiel eble plej proksime al amato. Vi estis proksime, sed ĉu ankaŭ mi? Ĉu mi vere estis proksime al Vi en hodiaŭa dimanĉa liturgio? ..... Ĉu mi ne brakumis Vin nur malvarme en la sankta Komunio? ..... Ĉu mi estis ĉe Vi proksime dum ludo, amuzo, ĉe kontakto kun aliaj? ..... Ni estu dum la tuta vivo al Vi proksime. Ni neniam turnu nin for de via amo. Favoru nin en tio pro via Filo, Jesuo Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Druhý táborový den. Ranní modlitba. Pondělí.
Dua tendara tago. Matena preĝo. Lundo.

NÁVRATY K BOHU - REVENOJ AL DIO

Uprostřed čisté Boží přírody toužím po očistě duše. Nadpřirozenou hygienou, očistnou koupelí duše je svátost pokání. Bože, je můj poměr k této svátosti správný? Nedomnívám se snad, že hlavní záležitostí je tu vyklopit hříchy? To by bylo nepochopení. Bůh je sluncem lásky, ne policajt, zapisující si mé hříchy do notesu. Pozapomenu-li v životě na Boha, hřeším-li, pak se odvracím od hřejivého slunce lásky. Zalézám do hlubokého stínu, je mi zima, ztrácím krásu čistého dětského poměru k Bohu. Toužím po lásce, teple, po slunci a trucovitě se od slunce odvracím. Nuže, svátost pokání, to je návrat ze stínu, ze zimy a ze samoty k Tobě zpět, Bože. Toužím opět nastavit svou tvář, svou duši hřejivým paprskům Tvé lásky. Ráno vylézám prokřehlý ze stanu a těším se na první polibky teplého slunce. Prokřehlá duše ve svátosti pokání se dočekává hřejivých polibků Boha. Děkuji Ti, Bože, za možnost těchto návratů k Tobě, když zbloudím, když pozapomenu, když je mi zima. Nepohrdnu tak velkým darem, jaký mi dáváš ve svátosti pokání. K lidskému štěstí především patří štěstí duše. Bože, Ty nám usnadňuješ jeho dosažení svátostí pokání. Díky, Bože, Ty hřejivé slunce lásky. Budu dnes přemýšlet o kráse svátosti pokání, o kráse návratů k Tobě, do Tvé náruče. Pokud jsem delší dobu nebyl, zajdu ke svaté zpovědi. Chci, aby láska mezi Tebou a mnou zářila naplno, bez překážek. Esperantista je čestný ke každému. Chci být čestný především k Tobě, Bože. (Chvíle ticha před dalším programem).

Meze de pura Dia naturo mi sopiras pri purigo de la animo. Supernatura higieno, la puriga bano de la animo estas pentosakramento. Dio, ĉu estas mia rilato al tiu ĉi sakramento ĝusta? Ĉu mi eble ne opinias, ke ĉefa afero estas ĉi tie elþuti la pekojn? Tio estus mia miskompreno. Dio estas la suno de la amo, do ne policano, kiu registras miajn pekojn en notlibron. Se mi forgesas en la vivo pri Dio, se mi pekas, tiam mi turnas min for de la varmiga suno de la amo. Mi eniras profundan ombron, mi sentas malvarmon, mi perdas belecon de pura infana rilato al Dio. Mi sopiras pri la amo, pri varmo de la suno, sed spiteme mi turnas min for de la suno. La sakramento de la pentofaro, tio estas reveno el ombro, el malvarmo kaj el soleco reen al Vi, Dio. Mi sopiras denove kontraŭmeti mian vizaĝon, mian animon al varmigaj radioj de via amo. Matene mi eltendiĝas frostotremanta kaj mi ĝojatendas unuajn kisojn de la varma suno. Trafrostinta animo ĝisatendas en la pentosakramento varmigajn kisojn de Dio. Mi dankas al Vi, Dio, por ebleco de ĉi tiuj revenoj al Vi, kiam mi erarvagas, kiam mi forgesas pri Vi, kiam mi frostas. Mi ne rifuzos tian grandan donacon, kian Vi donas al mi en la pentosakramento. Al la homa feliĉo antaŭ ĉio apartenas feliĉo de la animo. Dio, Vi faciligas al ni akiri la pentosakramenton. Dankon, ho Dio, Vi saniga suno de la amo. Hodiaŭ mi pensos pri sakramento de pentofaro, pri beleco de revenoj al Vi, en vian brakumon. Se mi ne estis dum pli longa tempo ĉe la sankta pekkonfeso, mi ne plu prokrastos ĝin. Mi volas, ke la amo inter Vi kaj mi plenforte brilu, sen malhelpoj. Esperantisto estas honesta rilate al ĉiu. Mi volas esti honesta antaŭ ĉio rilate al Vi, Dio. (Momenton silenti antaŭ plua programo).

(al la komenco)

Večerní modlitba. Pondělí.
Vespera preĝo. Lundo.

Běžný život, nesoustředěnost, žádost zla a zlo samo nás často odvádí od Tvé lásky, Bože. Jak krásné jsou návraty k Tobě. Návrat k Tobě, to je svátost pokání. Návrat k Tobě, to je čekání prochladlého stanaře na ranní slunce. Návrat k Tobě, Bože, to je cesta z temného, studeného lesa k rozzářenému táborovému ohni. Ze samoty ke společenství přátel. Z neklidu k pohodě. Z nejistoty k jistotě. Svátost pokání, to je cesta od dobrovolné siroby k božímu dětství. Jak ubohé by bylo, kdybych chtěl ve svátosti pokání vidět jen vysypání hříchů, jakési usmíření Boha policajta. Ne tak! Tys, Bože, láska. Svátost pokání je návrat k Tvé lásce. Tyto návraty jsou, Bože, tak krásné, že s nimi nebudu čekat vždy jen na svátostnou zpověď, ale chci je prožívat denně, neboť denně mě něco odvádí od Tvé lásky. Začnu hned dnes. Až se tábor ztiší, až se uložím k spánku, povím Ti ve skrytu srdce, že jsem se zase odvrátil od hřejivého slunce Tvé lásky do stínu. Ale je mi zima, Bože. Vracím se stezičkou k Tobě, chci se stulit ve Tvém náručí. Odpusť mé odvrácení se a přijmi mě v mém návratu. Tak Ti to povím dnes a tak Ti to chci říkat ode dneška denně po celý život, až do svého posledního, konečného, věčného návratu k Tobě domů. (Chvíle ticha).
Otče náš .....

Kuranta vivo, malkoncentriĝo, avideco al malbono kaj malbono mem ofte nin logas for de via amo, Dio. Kiel belaj estas revenoj al Vi. La reveno al Vi, tio estas pento-sakramento. La reveno al Vi, tio estas atendado de trafrostinta tendumanto je matena suno. La reveno al Vi, Dio, tio estas iro el malhela, malvarma arbaro al brilanta tendarfajro, el soleco al socio de amikoj. El maltrankvilo al bonhumoro. El necerteco al certeco. La pentosakramento estas vojiro el libervola orfeco al Dia infaneco. Kiel estus tio kompatinda, se mi volus en pentosakramento vidi nur simplan elþuton de la pekoj, ian repacigon kun Dio policano. Ne tiel! Vi estas, Dio, amo. La sakramento de pentofaro estas reveno al via amo. Tiuj ĉi revenoj estas tiel belaj, ke mi kun ili ne atendos ĝis la pekkonfeso, sed mi volas ilin travivi ĉiutage, ĉar ĉiutage min io logas for de via amo. Mi komencos tuj hodiaŭ. Kiam la tendaro silentiĝos, antaŭ ol mi ekdormos, mi diros al Vi en kaþejo de la koro, ke mi denove turnis min for de la brilanta suno de via amo en ombron. Sed mi frostas, Dio. Mi revenas sur padeto al Vi, mi volas esti karesata en via brakumo. Pardonu al mi la forturnon kaj akceptu mian revenon. Tiel mi diros al Vi hodiaŭ tion kaj tiel mi tion volas diradi de hodiaŭ ĉiutage al Vi dum la tuta vivo, ĝis lasta, fina, eterna reveno al Vi, hejmen. (Momenton silenti).

(al la komenco)

Třetí táborový den. Ranní modlitba. Úterý.
Tria tendara tago. Matena preĝo. Mardo.

VĚRNOST - FIDELECO

Můj Bože, nabízíš mi nový den. Děkuji Ti zaň. Příroda se ozývá písní chvály. Vynasnažím se, aby tento můj den byl také písní chvály pro Tebe, dobrý Bože. Ty jsi stálý a věrný. Věrný ve své lásce budeš i dnes neustále se mnou. Obdivuji Tě ve všem krásném a dobrém. Prosíme, pomoz nám, abychom Tvou věrnost opláceli věrností svou. Esperantisté ctí ideál věrnosti. Esperantista není fanglička, obracející se po větru. Na esperantistu je spoleh. Chceme být věrni, Bože, především Tobě, Tvé lásce, Tvým zásadám. Věrnost je krása a krása jsi Ty. Chceme být věrně Tvoji, i když se tím třeba budeme muset postavit proti větru a vystavit se posměchu světa, který Tě nezná. Chceme však být věrni i vůči všem lidem, především vůči svým přátelům. Zrada je nejošklivější lidskou nectností. Ne, nikdy nikoho nepodrazíme. Své záležitosti si s každým vyřídíme otevřeně a čestně. Přátelé se mohou spolehnout na naše slovo. Chceme zůstat věrni také sobě samým. I zradit sebe, nechat se svést se své cesty, dát si zničit své ideály, je porušením věrnosti a cti. Pomáhej nám, Bože, abychom byli věrni Tobě, lidem i sobě, skrze Krista, našeho Pána. Amen.

Mia Dio, Vi ofertas al mi novan tagon. Mi dankas al Vi por ĝi. La naturo eĥe resonas per kanto de laŭdo. Mi klopodos, ke ĉi tiu mia tago estu ankaŭ la kanto de laŭdo al Vi, bona Dio. Vi estas stabila kaj fidela. Fidela en via amo, Vi ankaŭ hodiaŭ estos senĉese kun mi. Mi admiras Vin en ĉio bela kaj bona. Ni petas, helpu al ni, ke ni rekompencu vian fidelecon per la fideleco nia. Esperantistoj estimas idealon de fideleco. Esperantisto ne estas flageto turnanta sin laŭ venta blovo. Esperantisto ja estas fidindulo. Ni volas esti fidelaj, Dio, antaŭ ĉio al Vi, al via amo, al viaj principoj. Fideleco estas beleco kaj beleco estas Vi. Ni volas esti fidele viaj, eĉ se per tio ni devos starigi nin kontraŭ blovanta vento kaj montri nin por moko de la mondo, kiu Vin ne konas. Sed ni volas esti fidelaj ankaŭ rilate al ĉiuj homoj, antaŭ ĉio rilate al niaj amikoj. Perfido estas la plej malbela homa malvirto. Ne, ni neniam iun perfidos. Niajn aferojn ni pritraktos kun ĉiu sincere kaj honeste. Niaj amikoj povas fidi al nia vorto. Ni volas resti fidelaj ankaŭ al ni mem. Perfidi nin mem, lasi nin forlogi de nia vojo, lasi al ni detrui niajn idealojn, tio estas perfido de la fideleco kaj honoro. Helpu al ni, Dio, ke ni estu ĉiam fidelaj al Vi, al proksimuloj kaj al ni mem, per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Úterý.
Vespera preĝo. Mardo.

Děkujeme Ti, Bože, za dnešní končící den. V díku a chvále usíná příroda, v díku a chvále usnu za chvíli i já. Byl tento den písní chvály pro Tebe, jak jsem si ráno umínil? ..... Tys byl i dnes věrný ke mně ve své lásce. Věrně jsi se mnou prožíval vše krásné i trpké. Dařilo se mi oplácet Ti věrnost věrností? ..... Byl jsem Ti věren v myšlení, v řeči, ve skutcích? ..... Odpusť, Bože, zpronevěry. Dopřej nám, abychom se den ze dne stávali lepšími a Tobě věrnějšími. Chceme prakticky naplňovat esperantský ideál věrnosti vůči Tobě, Bože, vůči všem lidem, zvláště vůči přátelům i vůči sobě. Nenávidíme každou zradu, ale i zradičku. S každým chceme jednat otevřeně a čestně. Nezradíme ani sebe, svou cestu, své ideály, ať se o to jak chce kdo chce snaží. Žehnej, Bože, všem našim věrným přátelům. Odměň za věrnost Tobě mé rodiče. Kéž esperantisté celého světa jsou Tvou i naší velkou věrnou rodinou. Uč nás věrnosti i v maličkostech. O to Tě prosíme, skrze Krista, našeho Pána. Amen.
Otče náš .....

Ni dankas al Vi, Dio, por hodiaŭa finiĝanta tago. Kun danko kaj laŭdo ekdormas la naturo, kun danko kaj laŭdo post tempeto ekdormos ankaŭ mi. Ĉu estis ĉi tiu tago laŭdkanto al Vi, kiel mi matene decidis? ..... Vi estis ankaŭ hodiaŭ fidela al mi en via amo. Fidele Vi travivadis kun mi ĉion belan kaj eĉ ĉion amaran. Ĉu mi sukcesis rekompenci vian fidelecon per la mia? ..... Ĉu mi estis fidela al Vi en pensado, en parolo, en agoj? ..... Pardonu, Dio, perfidojn. Permesu al ni, ke ni iĝu de tago al tago pli bonaj kaj pli fidelaj al Vi. Ni volas praktike plenumadi Esperantan idealon de fideleco rilate al Vi, Dio, rilate al ĉiuj homoj, precipe rilate al geamikoj kaj al ni mem. Ni malamas ĉiun perfidon, sed eĉ perfideton. Ĉiujn ni volas trakti sincere kaj honeste. Ni perfidos nek nin mem, nek nian vojon, nek niajn idealojn, eĉ se pri tio klopodos kiu ajn kaj kiel ajn. Benu, Dio, ĉiujn niajn fidelajn amikojn. Rekompencu pro fideleco al Vi miajn gepatrojn. La esperantistoj de la tuta mondo estu via kaj nia granda fidela familio. Instruu nin esti fidelaj eĉ en bagatelaĵoj. Pri tio ni Vin petas, pro Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Čtvrtý táborový den. Ranní modlitba. Středa.
Kvara tendara tago. Matena preĝo. Merkredo.

PÉČE O DRUHÉ - ZORGO PRI ALIULOJ

Pane Ježíši, zde v klínu Tvé krásné přírody plně chápu slova, která jsi kdysi pronesl: "Ani Šalomoun ve vší své slávě nebyl tak oděn, jako jediné z polních kvítků. Pozorujte ptáky. Nesejí, nežnou a Bůh je živí". Ano, Bože, Ty pečuješ o své tvory. Pečuješ-li tak o přírodu, čím více pečuješ o mne, o své dítě. Dáváš mi nový den. Dáváš mi možnost načerpat v něm mnoho krásy. Pomáháš mi ve všem dobrém. Pomáháš mi překonávat překážky. Tobě, Bože, není jedno, jak se daří Tvým tvorům. Nejsi k nim lhostejný. Chceme Ti, Bože, Tvou péči o nás odplatit činorodou láskou. Ani nám nesmí být a není jedno, jak se daří našim bližním a tvorům kolem nás. Mezi ideály esperantistů patří péče o lidi. Esperantista se snaží být každému prospěšný, a snaží se pomoci, kde a jak může. Upnu dnes svou pozornost na tento ideál. Začnu jej poctivě uskutečňovat. Chci tady na světě být něco platný Tobě, Bože, i jiným. Pomoz mi, abych nevynechal jedinou příležitost, jak být prospěšný a jak pomáhat jiným. Skrze Krista, našeho Pána. Amen.

Sinjoro Jesuo, ĉi tie en la sino de via bela naturo mi tute komprenas la vortojn, kiujn Vi iam diris: “Eĉ Salomono en sia tuta gloro ne estis tiel vestita, kiel unusola el ĉi tiuj kampaj floretoj. Rigardu la birdojn de la ĉielo. Ili ne semas, ne rikoltas, ne kolektas en grenejojn, kaj via Patro ĉiela ilin nutras”. Jes, Dio, Vi zorgas pri viaj kreitaĵoj. Se Vi zorgas tiel pri la naturo, kiom pli Vi zorgas pri mi, via infano. Vi donacas al mi novan tagon. Vi donacas al mi la eblon ĉerpi el ĝi multe da belo. Vi helpas al mi en ĉio bona. Vi helpas al mi venki ĉiujn obstaklojn. Vi, Dio, ne estas indiferenta al farto de viaj kreitaĵoj. Ni volas al Vi, Dio, vian zorgemon pri ni rekompenci per nia agopreta amo. Ankaŭ ni ne darfas esti indiferentaj al farto de niaj proksimuloj kaj kreitaĵoj ĉirkaŭ ni. Inter idealojn de esperantistoj apartenas ankaŭ zorgoj pri la homoj. Esperantisto strebas esti al ĉiu utila, li strebas helpi laŭ siaj eblecoj kie ajn kaj kiel ajn. Mi direktos hodiaŭ mian atenton al tiu ĉi idealo. Mi komencos ĝin sincere praktiki. Mi volas ĉi tie sur la mondo esti utila al Vi, Dio, kaj ankaŭ al aliuloj. Þirmu min, ĉiela Patro, kontraŭ indiferenteco. Helpu al mi, ke mi ne preterlasu iun ajn okazon por esti utila kaj por helpi al aliuloj. Pro Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Středa.
Vespera preĝo. Merkredo.

Den usíná. Tvá prozřetelnost, Bože, pečovala o všechny Tvé tvory. Pečovala také o mne. Děkuji Ti za svůj život, za své zdraví, za své radosti, za své schopnosti. Děkuji Ti, žes mi dal dobré rodiče a věrné přátele. Prosím, pečuj svou láskou o všechny, kdo jsou nejubožejší, bez rodičů, bez přátel, bez prostředků, bez zdraví. Všem, ale zvláště těm nejubožejším chci být prospěšný, pomáhat jim, jak jen lze. Tím Ti chci, Bože, oplatit Tvou prozřetelnost a Tvou péči o mne. Umínil jsem si ráno nezanedbat v životě žádné příležitosti k tomu, jak být prospěšný jiným. Dařilo se mi to?..... Jsi se mnou, Bože, spokojen? ..... Kéž mi nikdy není jedno, jak se daří lidem kolem mne. Dej mi, Bože, sílu, abych byl oporou přátelům a pomocníkem všech, kdo pomoci potřebují, starým, nemocným, opuštěným. I Tobě chci být, Bože, užitečný ke všemu, k čemu mě vyvolíš. Chci být nástrojem dobra v Tvé ruce, Bože. Chraň mě lhostejnosti. Skrze Krista, našeho Pána. Amen.
Otče náš .....

La tago ekdormas, via providenco, Dio, zorgis pri ĉiuj viaj kreitaĵoj. Vi zorgis ankaŭ pri mi. Mi dankas al Vi por mia vivo, por mia sano, por miaj ĝojoj, por miaj kapabloj. Mi dankas al Vi, ke Vi donis al mi bonajn gepatrojn kaj fidelajn amikojn. Mi petas, zorgu per via amo pri ĉiuj, kiuj estas je mi karaj, sed ankaŭ pri ĉiuj, kiuj estas la plej mizeraj, sen gepatroj, sen amikoj, sen vivrimedoj, sen sano. Al ĉiuj, sed precipe al tiuj plej mizeraj mi volas esti utila, helpadi al ili, kiel nur tio eblas. Per tio mi volas al Vi, Dio, rekompenci vian providencon kaj vian zorgadon pri mi. Matene mi decidis neglekti en la vivo neniun okazon por esti utila al aliuloj. Ĉu mi sukcesis en tio? ..... Ĉu Vi estas pri mi, Dio, kontenta? ..... Neniam estu al mi egale, kiel fartas homoj ĉirkaŭ mi. Donu al mi, Dio, forton, por esti apogo de amikoj kaj helpanto de ĉiuj, kiuj helpon bezonas, de la maljunuloj, la malsanuloj, la forlasitoj. Ankaŭ al Vi, Dio, mi volas esti utila en ĉio, kion Vi konfidos al mi. Mi volas esti perilo de la bono en via mano, Dio. Þirmu min kontraŭ indiferentemo. Pro Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Pátý táborový den. Ranní modlitba. Čtvrtek.
Kvina tendara tago. Matena preĝo. Ĵaŭdo.

PŘÁTELSTVÍ - AMIKECO

Ty jsi, Bože, mým nejlepším přítelem. Nikdy mě neopustíš, stále jsi se mnou, kdykoli mohu s Tebou hovořit a Ty se mi věnuješ celý. To je nádherné. Nejlíp si spolu rozumíme. Děkuji Ti, Bože, za Tvé přátelství ke mně. Chci Ti to odplácet svou vděčností a láskou. A také tím, že v souhlase s esperantskými ideály chci být přítelem všech lidí dobré vůle a bratrem, sestrou všech esperantistů na celém světě. Dát opravdové přátelství každému, s kým se setkám, je ovšem těžké. Nejde mi přece jen o velká slova, ale o činy. Prosím Tě, Bože, pomáhej mi v tom. Nechci rozlišovat na lidech jejich postavení, národnost, náboženství, rasu, vzdělanost. Chci být přítelem všech bez rozdílu a zvláště těch, kteří to nejvíc potřebují: chudých, starých, trpících, nemocných, opuštěných. S věrnými přáteli žiji teď zde na táboře a tak mám příležitost vyzkoušet hodnotu svého přátelství. Dám pečlivě pozor, abych ničím táborové přátelství nenarušil. Amen.

Vi estas, Dio, mia plej bona amiko. Neniam Vi forlasas min, senĉese Vi estas kun mi, ĉiam mi povas kun Vi paroli kaj Vi dediĉas Vin tute al mi. Tio estas belega. Plej bone mi interkompreniĝas kun Vi. Mi dankas al Vi, Dio, por via amikeco. Mi volas tion rekompenci al Vi per mia dankemo kaj amo, kaj ankaŭ per tio, ke konforme kun Esperantaj idealoj mi volas esti amiko de ĉiuj homoj de bona volo kaj frato, fratino de ĉiuj esperantistoj en la tuta mondo. Donaci veran amikecon al ĉiu, kiun mi renkontos, ne estas certe facila. Ne temas ja nur pri grandaj vortoj, sed pri la agoj. Mi petas Vin, Dio, helpu al mi tiucele. Mi ne volas distingi la homojn laŭ iliaj rango, nacieco, religio, raso, klereco. Mi volas esti amiko senescepte de ĉiuj, precipe de tiuj, kiuj tion pleje bezonas: la malriĉuloj, la maljunuloj, la suferantoj, la malsanuloj, la forlasitoj. Mi vivas nun ĉi tie en la tendaro kun fidelaj geamikoj, kaj precipe ĉi tie mi havas konvenan okazon elprovi fidindecon de mia amikeco. Mi zorgoplene atentos, ke mi ne difektu per io ajn la tendaran amikecon. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Čtvrtek.
Vespera preĝo. Ĵaŭdo.

Končím svůj dnešní krásný táborový den. V Tobě, Bože, jsem měl, mám a budu mít věrného přítele, který mi ve všem nejlíp rozumí. Děkuji Ti za to. Nikdy nejsem sám, sama. Ty mi dáváš své vroucí přátelství. Dokáži také já rozdávat vroucí přátelství? Ráno jsme si umínili ničím nenarušit přátelství tady na táboře. Přátelství, to nejsou slova, ale činy. Jak se mi to dařilo? ..... Líbilo se Ti dnes, Bože, všechno moje jednání, myšlení, slova? ..... Dopřej mi, Bože, pokroku v práci na mé vlastní duši. Dopřej mi přijímat pravé přátelství jiných, ale také je umět darovat. Dopřej požehnání mým rodičům, přátelům, známým, všem lidem dobré vůle. Kéž jako esperantista jsem vzorem dobrého přátelství ke všem. Amen. Otče náš .....

Mi finas mian belan hodiaŭan tendaran tagon. En Vi, Dio, mi havis, havas kaj havos fidelan amikon, kiu al mi en ĉio plej bone komprenas. Mi dankas al Vi por tio. Mi neniam estas sola. Vi donas al mi vian ardan amikecon. Ĉu ankaŭ mi sukcesas disdoni ardan amikecon? Matene ni ekdecidis per nenio malutili al amikeco ĉi tie en la tendaro. Amikeco, tio ne estas nur la vortoj, sed agoj. Kiel mi en tio sukcesis? ..... Ĉu plaĉis al Vi hodiaŭ, Dio, ĉiu mia agado, pensado, vortoj? ..... Permesu al mi, Dio, progresi en formado de mia propra animo. Permesu al mi akcepti veran amikecon de aliuloj, sed ankaŭ scii ĝin donaci. Donu benon al miaj gepatroj, geamikoj, konatuloj, al ĉiuj homoj de la bona volo. Kiel esperantisto mi estu modelo de bona amikeco rilate al ĉiuj. Amen.

(al la komenco)

Šestý táborový den. Ranní modlitba. Pátek.
Sesa tendara tago. Matena preĝo. Vendredo.

KRÁSA - BELECO

Děkuji Ti, Bože, za toto krásné ráno. Děkuji Ti za slunce, rosu, květiny i za zpěv ptáků. Obklopuješ nás krásou na každém kroku. Krásou nás přivádíš k sobě blíž. Děkuji za schopnost krásu vnímat. Chci tuto vlastnost v sobě pěstovat. Nechci být ke kráse netečný. Prosím, žehnej dnešnímu mému dni. Ať je ke Tvé slávě. Prohlubuj ve mně schopnost vnímat a vsávat do sebe krásu. Vážím si krásy a miluji ji. Proto chci také chránit krásu před necitelností a vandalstvím. Chci být přítelem vší krásy ve Tvé přírodě, neubližovat jí. Příroda za mnou zůstane vždy stejně krásná jako přede mnou. Chci si vážit všeho krásného, co vytvořily lidské ruce a lidský um, a budu to ochraňovat. Chráněním krásy sloužím, Bože, Tobě i lidem. Amen.

Mi dankas al Vi, Dio, por tiu ĉi bela mateno. Mi dankas al Vi por suno, roso, floroj kaj kantado de birdoj. Vi ĉirkaŭas min per beleco ĉe ĉiu paþo. Per la beleco Vi alkondukas min pli proksimen al Vi. Mi dankas al Vi por kapableco la belecon percepti. Mi volas ĉi tiun econ en mi kulturi. Mi ne volas rilate al la beleco esti apatia. Mi petas, benu mian hodiaŭan tagon. Ĝ i estu por via glorigo. Pliprofundigu en mi kapablon perceptadi kaj ensuĉadi en min la belecon. Mi estimas la belecon kaj amas ĝin. Tial mi volas protekti la belecon kontraŭ senkompateco kaj vandalismo. Mi volas esti amiko de ĉiu beleco en via naturo kaj ĝin ne difekti. La naturo restos post mi ĉiam same bela, kiel antaŭ mi. Mi volas þati ĉion belan, kion kreis homaj manoj kaj la homa intelekto, kaj mi protektos tion. Per protektado de la beleco mi servas, Dio, al Vi kaj al la homoj. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Pátek.
Vespera preĝo. Vendredo.

Obdivujeme, Bože, Tvé krásné dílo. Slunné dny, tiché a tmavé noci. To vše oslavuje Tebe. Oslavují Tě krásou květiny, ptáci, země, celý vesmír. Připojuji k této oslavě také své srdce. Děkuji Ti za všechnu krásu, kterou jsi mě obklopil. Prosím, žehnej mé duši, aby se nikdy neuzavřela před rosou Tvé krásy. Život bez poznávání krásy by byl chudý. V kráse poznávám a vnímám Tebe, Bože. Žehnej všem rukám, které dovedou vytvářet krásu. Žehnej duším citlivým ke kráse. Žehnej mým rodičům, přátelům, známým, všem ctitelům krásy. Dej všem poznat, že život s Tebou a v Tobě oplývá krásou. Dařilo se mi dnes nebýt ke kráse netečný a vidět v ní Tebe, Bože? ..... Nepoškodil jsem krásu přírody či krásu stvořenou lidskýma rukama? ..... Neublížil jsem nikomu a ničemu? ..... Vždyť ve všem lze nalézt Tvou krásu, Bože. Jak krásný jsem byl, krásná jsem byla já dnes před Tvýma očima, nebeský Otče? ..... Kéž nikdy neuzavřeme svou duši kráse, o to Tě prosíme, Bože, skrze Tvého Syna, Ježíše Krista. Amen.
Otče náš .....

Mi admiras, Dio, vian belegan verkon. Sunplenajn tagojn, silentajn kaj malhelajn noktojn. Ĉio ĉi Vin glorigas. Glorigas Vin per sia beleco la floroj, birdoj, la tero, la tuta kosmo. Mi aldonas al tiu ĉi glorigo ankaŭ mian koron. Mi dankas al Vi por ĉiu beleco, per kiu Vi ĉirkaŭis min. Mi petas, benu mian animon, por ke ĝi neniam sin fermu antaŭ roso de via beleco. La vivo sen ekkono de la beleco estus malriĉa. En la beleco mi ekkonas kaj perceptas Vin, Dio. Benu ĉiujn manojn, kiuj estas sentemaj al la beleco. Benu miajn gepatrojn, geamikojn, konatulojn, ĉiujn adorantojn de la beleco. Lasu al ĉiuj ekkoni, ke la vivo kun Vi kaj en Vi abundas per la beleco. Ĉu mi sukcesis hodiaŭ ne esti indiferenta al beleco kaj vidi en ĝi Vin, Dio? ..... Ĉu mi ne difektis belecon de la naturo aŭ belecon kreitan de la homaj manoj? ..... Ĉu mi ne faris maljustaĵon al iu aŭ al io? ..... Ja en ĉio oni povas trovi vian belecon, Dio ..... Kiel bela mi hodiaŭ estis antaŭ viaj okuloj, ĉiela Patro? ..... Ho, neniam ni fermu niajn animojn antaŭ beleco - pri tio ni Vin petas, Dio, per via Filo, Jesuo Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Sedmý táborový den. Ranní modlitba. Sobota.
Sepa tendara tago. Matena preĝo. Sabato.

VESELÁ MYSL - GAJA MENSO

Miluješ mě, Bože, jsi stále se mnou. Prožíváš se mnou všechno dobré a krásné a pomáháš mi vítězit nad nedobrým a nehezkým. Nemám se čeho bát, nemám se nad čím rmoutit. Jsem Tvé dítě ve Tvém náručí. Mám všechny předpoklady být spokojeným, šťastným a veselým člověkem, i když mě snad potká něco nemilého či nepříjemného. Smutek nesluší Božímu dítěti. Děkuji Ti za to, že jsem dítětem ve Tvém náručí, Bože. Dám si pozor, abych dokázal být veselé mysli za každých okolností. Chci přemáhat své nálady. Nechci být sýčkem, rozsévajícím nepohodu a smutek. Chci být, Bože, odrazištěm, zrcadlem Tvé radosti, Tvého jasu. Křesťan, který je smutný, je smutný křesťan. Je tedy smutné, když křesťan je smutný. Dopřej nám, Bože, sílu, abychom si udrželi veselou mysl i v nejtěžších chvílích života. Amen.

Vi amas min, Dio, Vi estas senĉese kun mi. Vi travivas kun mi ĉion bonan kaj belan kaj Vi helpas al mi venki kontraŭ malbono kaj malbelo. Mi devas pro nenio timi, mi devas pro nenio malĝoji. Mi estas via infano en via brakumo. Mi havas ĉiujn kondiĉojn por esti kontenta, feliĉa kaj gaja homo, eĉ se min renkontas io malplaĉa aŭ malagrabla. Malgajo ne indas por Dia infano. Mi dankas al Vi, ke mi estas infano en via brakumo, Dio. Mi atentos konservi gajan menson en ĉiuj cirkonstancoj. Mi volas venki miajn kapricojn. Mi ne volas esti pesimisto, dissemanta malbonhumoron kaj malĝojon. Mi volas esti, Dio, reflektilo, spegulo de via ĝojo, de via brilo. Kristano, kiu malĝojas, estas malgaja kristano. Estas do malĝoje, se la kristano malĝojas. Donacu al ni, Dio, forton, por konservi gajan menson eĉ en la plej malfacilaj momentoj de la vivo. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Sobota.
Vespera preĝo. Sabato.

Děkuji Ti, Bože, za dnešní den. Miluješ mě, jsi stále se mnou. Prožíval jsi vždy se mnou všechno hezké i trpké. Jsem dítětem ve Tvém náručí. Mám všechny předpoklady být veselým, vnitřně šťastným člověkem. Zachoval jsem si dnes veselou mysl za každých okolností? ..... Nevzkypěl jsem zbytečně tam, kde bylo líp obrátit vše v žert? ..... Nekazil jsem svými náladami náladu svého okolí, svých přátel? ..... Nechci být smutným křesťanem, smutnou křesťankou. Jsem dítě Boží a dítě takového Otce má důvod být stále veselé a šťastné. Odpusť, Bože, vše, co je ve mně nedobrého. A pomáhej mi v umění uchovat si vždy veselou mysl, i když to dá někdy mnoho přemáhání. Amen.
Otče náš .....

Mi dankas al Vi, Dio, por hodiaŭa tago. Vi amas min, Vi estas senĉese kun mi. Vi travivadis kun mi ĉion belan kaj eĉ amaran. Mi estas infano en via brakumo. Mi havas ĉiujn kondiĉojn esti gaja, interne feliĉa homo. Ĉu mi konservis hodiaŭ gajan menson dum ĉiuj cirkonstancoj? ..... Ĉu mi ne ekkoleris senbezone tiam, kiam estus pli bone ĉion þanĝi je ŝerco? ..... Ĉu mi ne difektis per miaj kapricoj bonhumoron de mia ĉirkaŭaĵo, de miaj geamikoj? ..... Mi ne volas esti malgaja kristano, malgaja kristanino. Mi estas infano de Dio kaj infano de tia Patro havas motivon por senĉese esti gaja kaj feliĉa. Pardonu al mi, Dio, ĉion, kio estas en mi malbona. Kaj helpu al mi, ke mi sciu ĉiam konservi gajan menson, eĉ se tio ofte postulas multan penadon. Amen.

(al la komenco)

Osmý táborový den. Ranní modlitba. Neděle.
Oka tendara tago. Matena preĝo. Dimanĉo.

SPRAVEDLNOST - JUSTECO

Můj Bože, těším se na dnešní sváteční den. Je to Tvůj den víc než jiný. Právem sis jej vyhradil. A poněvadž jsem Tvé dítě, je to také můj den víc než jiný. Ochuzují se, kdo si nenechávají neděle pro Tebe a pro sebe. Jsi, Bože, spravedlivý. Spravedlnost záleží v tom, že každému dáme, co mu náleží. Ty nám dáváš víc, než káže spravedlnost. Sluší se, abychom my byli aspoň spravedliví k Tobě a dávali Ti, ne-li víc, aspoň co Ti právem náleží. Chceme to činit, i pokud jde o neděle. Chceme však být také spravedliví ke všem lidem. Smysl pro spravedlnost je vlastní každému esperantistovi. Esperantista, pokud nedá víc, nezkrátí nikoho v jeho právech. V každém ctí svobodného, svéprávného, úctyhodného člověka. Chci být spravedlivý. Rodičům dám, co budu jednou sám jako rodič vyžadovat od svých dětí. Každému dám, nač bych si činil právo, kdybych byl v jeho postavení. Pomáhej nám, Bože, abychom byli spravedliví vůči Tobě, vůči sobě i vůči všem. Skrze Krista, našeho Pána. Amen.

Mia Dio, mi ĝojatendas hodiaŭan festan tagon. Estas tio tago via pli ol la aliaj tagoj. Plenrajte Vi ĝin rezervis por Vi. Kaj ĉar mi estas via infano, ĝi estas ankaŭ tago mia pli ol la aliaj tagoj. Malriĉigas sin tiuj, kiuj ne disponigas la dimanĉojn por Vi kaj por si. Vi estas, Dio, justa. Justeco baziĝas en tio, ke al ĉiu mi donos tion, kio al li apartenas. Vi donas al ni pli, ol postulas la justeco. Decas, ke ni almenaŭ estu justaj rilate al Vi kaj donadu al Vi, se ne pli, do almenaŭ tion, kio al Vi laŭrajte apartenas. Ni volas tiel agi ankaŭ rilate al la dimanĉoj. Sed ni volas esti ankaŭ justaj rilate al ĉiuj homoj. Senso por justeco estas propraĵo de ĉiu esperantisto. Esperantisto, se li ne donadas pli, limigos neniun en liaj rajtoj. Ĉiun li estimas kiel liberan, memrajtan, respektindan homon. Mi volas esti justa. Al gepatroj mi donos, kion mi iam kiel patr(in)o de miaj infanoj postulos. Al ĉiu mi donos tion, kion mi pretendus, se mi estus en lia situacio. Helpu al ni, Dio, ke ni estu justaj rilate al Vi, rilate al ni kaj rilate al ĉiuj. Per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Neděle.
Vespera preĝo. Dimanĉo.

Děkuji Ti, Bože, za dnešní sváteční, krásný táborový den. Neděle je po právu Tvým dnem víc než jiný. A je to také můj den víc než jiný. Den Tvého dítěte. Víc než jindy mohu a chci se o nedělích věnovat Tobě a sobě. Toto krásné poslání nedělí a svátků si chci celý život zachovat. Snažím se Ti, Bože, po spravedlnosti dávat vše, co Ti náleží a snažím se z lásky nad to přidat. Dařilo se mi to dnes? ..... Jako esperantista chci být aspoň spravedlivý vůči všem, pokud nedám víc. Spravedlnost vyžaduje dát každému, co mu náleží. Nikdy nikoho nezkrátím v jeho právech. Každému dám, co bych sám vyžadoval, kdybych byl v jeho postavení. Tak to vyžaduje esperantská čest. Pomáhej mi, Bože, být člověkem spravedlivým. Skrze Krista, našeho Pána. Amen.
Otče náš .....

Mi dankas al Vi, Dio, por hodiaŭa festa belega tendartago. Dimanĉo estas plenrajte tago via pli ol la aliaj tagoj. Kaj ĝi estas ankaŭ tago mia pli ol la alia tago. La tago de via infano. Pli multe ol alitage mi povas kaj volas dimanĉon dediĉi al Vi kaj al mi. Ĉi tiun belan rolon de la dimanĉoj kaj festotagoj mi volas por mi konservi dum tuta mia vivo. Mi klopodos, Dio, laŭ justeco donadi al Vi ĉion, kio apartenas al Vi, kaj mi strebos pro la amo ion al tio aldoni. Ĉu mi en tio hodiaŭ sukcesis? ..... Kiel esperantisto mi volas esti almenaŭ justa rilate al ĉiuj, se mi ne donos pli. Justeco postulas doni al ĉiu tion, kio al li apartenas. Mi neniam iun limigos en liaj rajtoj. Mi donos al ĉiu tion, kion mi mem postulus, se mi estus en la sama situacio. Tiel postulas la esperantista honesteco. Helpu al mi, Dio, ke mi estu homo justa. Per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Devátý táborový den. Ranní modlitba. Pondělí.
Naŭa tendara tago. Matena preĝo. Lundo.

PRAVDOMLUVNOST - VERDIREMO

Bože, ve své lásce jsi stále se mnou a prohlédáš mé srdce. Ne jako přísný karatel, ale jako milující přítel. Upřímně jsme si předsevzali plnit esperantské ideály, které jsou tak totožné s křesťanskými snahami. Mezi tyto ideály patří také láska k pravdě. Pomoz mi, Bože, aby přes mé rty dnes a v budoucnu nepřešla sebemenší lež. Buď nic, nebo pravda. Pravda nakonec vždy vítězí, byť po bojích. Pomoz, Bože, abych nelhal ani v myšlenkách Tobě či sobě. A abych se nedopustil přetvářky před Tebou, před sebou či jinými. I přetvářka a každá faleš je přece lež. Ty, Bože, lež nenávidíš. Jsi Pravda sama. Nenávidím ji i já. Lež odporuje esperantským ideálům. Chceme být přímí, čestní, pravdomluvní, i když následkem bude nějaká nesnáz. Sebevětší nesnáz mě nesmí přimět k poškození mé cti lží. Žehnej, Bože, našim snahám, skrze Krista, našeho Pána. Amen.

Dio, en via amo Vi estas senĉese kun mi kaj Vi travidas mian koron. Ne kiel severa mentoro, sed kiel amanta amiko. Sincere ni decidis plenumi Esperantajn idealojn, kiuj estas tiel identaj kun la kristanaj celadoj. Inter tiujn idealojn apartenas ankaŭ amo al vero. Helpu al mi, Dio, ke tra miaj lipoj hodiaŭ trairu eĉ ne eta mensogo. Aŭ veron aŭ nenion. La vero finfine ĉiam venkas, eĉ se post luktoj. Helpu, Dio, ke mi ne mensogu eĉ pense, nek al Vi nek al mi mem. Kaj ke mi ne estu hipokrita antaŭ Vi, antaŭ mi aŭ antaŭ aliuloj. Eĉ hipokriteco kaj ĉiu malsincereco estas ja mensogo. La mensogo kontraŭas Esperantajn idealojn. Ni volas esti sinceraj, honestaj, verdiremaj, eĉ se konsekvence ekestos ia malfacilaĵo. Eĉ la plej granda malfacilaĵo ne kaŭzu tian timon, pro kiu mi damaĝus propran honoron per mensogo. Dio, benu niajn klopodojn, per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Pondělí.
Vespera preĝo. Lundo.

Bože, jako milující přítel prohlédáš mé srdce. Nejlíp mi rozumíš, nesmírně mě miluješ i s mými vadami. Děkuji Ti, Bože, za Tvou lásku. Ty jsi pravda sama. Nenávidíš lež. Ráno jsme si umínili věnovat dnes zvláštní pozornost pravdomluvnosti, i když následkem může být nějaká nesnáz. Buďto nic, nebo pravda. Nikdy lež. Odpusť mi, Bože, čím jsem se kdy proti tomu provinil. Žehnej mé snaze o pravdomluvnost a o lásku k pravdě. Děkuji Ti za všechen pokrok v práci na svém charakteru. Nic nespadne samo do klína. I na poctivém charakteru je nutno pracovat. Celý život chci, Bože, oplácet Tvou lásku svou láskou. Skrze Krista, našeho Pána. Amen.
Otče náš .....

Dio, kiel amanta amiko Vi travidas mian koron. Plej bone komprenas Vi al mi, Vi min amegas eĉ kun miaj eraroj. Mi dankas al Vi, Dio, por via amo. Vi estas la Vero mem. Vi malamas mensogon. Matene ni decidis hodiaŭ dediĉi specialan atenton al verdiremo, eĉ se ekestos sekve de tio ia malfacilaĵo. Aŭ nenion, aŭ veron. Neniam mensogon. Pardonu al mi, Dio, se mi iam kulpiĝis kontraŭ tio. Benu mian klopodon pri verdiremo kaj pri la amo al la vero. Mi dankas al Vi por ĉiu progreso en penado je plibonigo de mia karaktero. Nenio falos memvole en sinon. Eĉ je formado de la honesta karaktero oni devas labori. Dum la tuta vivo mi volas, Dio, rekompenci vian amon per mia amo. Per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Desátý táborový den. Ranní modlitba. Úterý.
Deka tendara tago. Matena preĝo. Mardo.

MÍR, POKOJ - PACO

Bože, děkuji Ti za nový den. Dej nám jej prožít ve svém míru a pokoji. Mír a pokoj - jak cenný to statek lidstva! Škoda, že si jej lidé tak často ničí. Esperantista miluje mír a pokoj nade vše. Láska k míru, ochrana pokoje je jedním z hlavních ideálů esperantského hnutí. Bože, chci se zapojit do řad ochránců míru jako esperantista i jako člověk. Má-li se mír šířit světem, pak musí nejprve naplnit duše všech jednotlivců. Musíme tu začít každý u sebe sama. Pomoz mi, Bože, naplnit mou duši mírem. Mírumilovný člověk neřeší své problémy a konflikty násilím, zlostností, omezováním druhého, nenávistí, zbraní. Řeší je láskou, porozuměním, dialogem. Dám dnes pečlivý pozor, abych nenarušil mír a pokoj v našich táborových řadách. Celý život budu kolem sebe šířit pokoj. Budu brát ohled na to, že každého z nás jsi stvořil, Bože, poněkud odlišného od jiných. Jinak by lidé nemohli být osobnostmi. Nebudu bezohledně prosazovat svou vůli. Nebudu se bezohledně snažit, aby každý jednal a žil podle mých představ. Bože, žehnej mé snaze po míru a pokoji se všemi. Pomoz utišit války, rozepře, uhas nenávisti. Dopřej míru všem, skrze Krista, našeho Pána. Amen.

Dio, mi dankas al Vi por nova tago. Permesu al ni travivi ĝin en paco kaj kvieto. La paco kaj kvieto - kiel valora havaĵo de la homaro! Domaĝe, ke la homaro ĝin tiel ofte difektas. Esperantisto amas la pacon kaj kvieton super ĉio. Amo al la paco, protekto de la kvieto estas unu el la ĉefaj idealoj de la Esperanta movado. Dio, mi volas aniĝi al vicoj de la pacdefendantoj kiel esperantisto kaj kiel homo. Se la paco devas vastiĝi tra la mondo, ĝi devas antaŭ ĉio plenigi animojn de ĉiuj unuopuloj. Ni devas komenci ĉiu ĉe ni mem. Helpu al mi, Dio, plenigi mian animon per paco. Pacama homo ne solvas siajn problemojn kaj konfliktojn perforte, kolereme, per limigo de aliulo, malame, per armilo. Li solvas ilin per la amo, komprenemo, dialogo. Mi zorgeme atentos, ke mi hodiaŭ ne rompu pacon kaj kvieton en niaj tendaraj vicoj. Dum la tuta vivo mi disvastigos ĉirkaŭ mi pacon. Mi respektos tion, ke ĉiun el ni kreis Vi, Dio, sed ĉiun iomete malsame. Sen tio la homoj ne povus esti personoj. Mi ne entrudos senrespekte mian volon. Mi ne strebos senrespekte, ke ĉiu agu kaj vivu laŭ miaj imagoj. Dio, benu miajn klopodojn por paco kaj kvieto por ĉiuj. Helpu ĉesigi militojn, kverelojn, estingu malamon. Donu pacon al ĉiuj, per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Úterý.
Vespera preĝo. Mardo.

Den usíná. Klid, mír a pokoj převládl nad chvatem dne. Zde na táboře, Bože, uprostřed věrných přátel si uvědomujeme pravdivost výroku Tvého žalmisty: "Hle, jak je dobré a krásné, přebývají-li bratři svorně pospolu" (Ž.133). Bože, srdce se nám svírá nad tím, že lidé si často a zbytečně ničí nejcennější lidský statek, mír a pokoj. Esperantisté jsou vroucími ochránci míru. Uvědomujeme si, že tu musíme začít napřed každý sám u sebe. Je třeba naplnit nejprve svou duši Tvým mírem, nebeský Otče. Je třeba neporušovat pokoj ve svém okolí. Jak se mi to dnes dařilo? ..... Kéž lidé řeší své problémy láskou, porozuměním, dialogem. Bože, pomáhej utišit války, rozepře, nenávisti. Posiluj oběti válek a oběti porušení míru. Žehnej, Bože, naší snaze po míru a pokoji se všemi. Skrze Krista, našeho Pána. Amen.
Otče náš .....

Vesperiĝas. Silento, paco kaj kvieto venkis super rapidado de la tago. Ĉi tie en la tendaro, Dio, meze de fidelaj amikoj ni konsciiĝas pri vero de la diro de via psalmisto: “Jen, kiel bone kaj ĉarme estas, se fratoj konkorde vivas kune” (Ps 133). Dio, la koro angoras pro tio, ke homoj ofte superflue neniigas la plej valoran homan propraĵon: pacon kaj kvieton. Esperantistoj estas ardaj pacdefendantoj. Ni konsciiĝas, ke ĉi tie ni devas komenci unue ĉiu ĉe ni mem. Estas necese plenigi antaŭ ĉio propran animon per via paco, ĉiela Patro. Estas necese ne rompi la pacon en propra medio, en mia ĉirkaŭaĵo. Kiel mi en tio hodiaŭ sukcesis? ..... Ho, la homoj solvu siajn problemojn per la amo, komprenemo kaj dialogo. Dio, helpu ĉesigi militojn, kverelojn kaj malamon. Plifortigu viktimojn de la militoj kaj viktimojn de pacrompoj. Benu, Dio, nian klopodon por la paco kaj kvieto kun ĉiuj. Per Kristo, nia Sinjoro. Amen.

(al la komenco)

Jedenáctý táborový den. Ranní modlitba. Středa.
Dekunua tendara tago. Matena preĝo. Merkredo.

VÍRA - KREDO

Ježíši, můj Bože, dáváš mi nový den. Dopřej, ať v něm načerpám mnoho Tvé krásy, ať poznávám na každém kroku Tvou lásku. Chci Ti dnes děkovat za dar víry. Bylo mi věnem dáno, čeho se jiní třeba těžko dopracovávají. Víra mě uschopňuje Tě poznávat. Víra mi dává, že se mohu k Tobě stulit jako dítě do náruče svého otce. Víra pozdvihuje můj život z prachu země k výšinám. Víra rozšiřuje mé obzory. Dává mi poznat sebe sama. Dává mi odpověď na důležité otázky: proč žiji, jaký je můj cíl, co čeká za oponou smrti. Víra mě učí, co a jak dělat, abych už tady na světě byl co nejšťastnější. Vždyť můj život je věčný a věčnost pro mne začíná už tady na světě. Jsem bohatý, když mám víru, nesmírně bohatý. Vroucně Ti, Bože, za víru děkuji a chci ji chránit, bránit a posilovat. Pomáhej mi, Bože, v tom. Amen.

Jesuo, mia Dio, Vi donas al mi novan tagon. Permesu, ke en ĝi mi ĉerpu multe de via beleco, ke mi ekkonu ĉe ĉiu paþo vian amon. Mi volas al Vi hodiaŭ danki por donaco de kredo. Estis al mi dote donita, kion ofte devas aliuloj malfacile laboratingi. La kredo min kapabligas ekkoni Vin. La kredo donas al mi, ke mi povas karese premi min al Vi kiel infano en brakumon de sia patro. La kredo levas mian vivon el polvo de la tero al altaĵoj. La kredo larĝigas miajn horizontojn. Ĝ i permesas al mi ekkoni min mem. Ĝ i donas respondon je gravaj demandoj: kial mi vivas, kia estas mia vivcelo, kio atendas min post kurteno de la morto. La kredo min instruas, kion kaj kiel fari, por ke mi estu jam ĉi tie surmonde laŭeble plej feliĉa. Mia vivo ja estas eterna kaj eterneco por mi komencas jam ĉi tie sur la mondo. Mi estas riĉa, se mi havas kredon, mi estas riĉega. Mi dankas al Vi arde, Dio, por la kredo kaj mi volas ĝin þirmi, defendi kaj fortigi. En ĉi tio helpu al mi, Dio. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Středa.
Vespera preĝo. Merkredo.

Jsem bohatý, nesmírně bohatý, když mám víru. Víra mi dává Tebe, Bože, a Ty jsi láska, krása, pravda, život, pravé štěstí. Víra mi určuje životní cíl, nemusím tápat. Tím cílem jsi, Bože, Ty. Zde, pod majestátem hvězdné oblohy, v přírodě, uprostřed divů Tvého stvořitelského umění víc než jinde a jindy obdivuji Tvou velikost a jsem šťasten, že víra mě činí Tvým dítětem. Miluji Tě, Bože, ve vší té kráse a prosím o prominutí, že jsem někdy z nedbalosti neživil svou víru tak, jak bych byl měl. Ještě víc se budu věnovat náboženským otázkám. Mezi rozumem a vírou není rozporu. Kde by se mi zdálo, že rozpor je, zeptám se zkušenějších. Od toho jsou kněží, aby mi to vysvětlili. Svou víru chci živit modlitbou, přemýšlením, svatými svátostmi, pečlivou návštěvou aspoň nedělních bohoslužeb. Víra je dar. Chci si jej zasloužit. Žehnej mi, Bože, posiluj víru mou i víru všech mých spolubratří a spolusester ve víře. (Všichni):

Věřím v Boha, Otce všemohoucího, Stvořitele nebe i země. I v Ježíše Krista, Syna jeho jediného, Pána našeho; jenž se počal z Ducha svatého, narodil se z Marie Panny, trpěl pod Ponciem Pilátem, ukřižován umřel i pohřben jest; sestoupil do pekel, třetího dne vstal z mrtvých; vstoupil na nebesa, sedí po pravici Boha, Otce všemohoucího; odtud přijde soudit živé i mrtvé. Věřím v Ducha svatého, svatou církev obecnou, společenství svatých, odpuštění hříchů, vzkříšení těla a život věčný. Amen.

Mi estas riĉa. Mi estas riĉega, havante kredon. La kredo al mi donas Vin, Dio, kaj Vi estas amo, beleco, vero, vivo, vera feliĉo. La kredo destinas al mi vivcelon, mi ne bezonas blindiri. La celo estas, mia Dio, Vi. Ĉi tie sub majesto de stelplena firmamento, en la naturo meze de mirindaĵoj de via kreantarto, mi pli ol aliloke kaj alitempe admiras vian grandecon kaj mi estas feliĉa, ke la kredo igas min esti via infano. Mi amas Vin, Dio, en la tuta ĉi beleco kaj mi petas pardonon, se mi iam pro neglektemo ne nutris mian kredon tiel, kiel mi devintus tion fari. Ankoraŭ pli ofte mi direktos min al religiaj demandoj. Inter racio kaj kredo ne estas kolizio. Se al mi þajnus, ke ie ekzistas kolizio, mi demandos pri tio pli spertajn. Tiucele estas je mia dispono sacerdotoj por klarigi tion. La kredon mi volas nutri per la preĝo, meditado, sanktaj sakramentoj, per diligenta vizitado de almenaŭ dimanĉaj diservoj. La kredo estas donaco. Mi volas ĝin merite akiri. Benu min, Dio, fortigu mian kredon kaj kredon de ĉiuj miaj gefratoj en la kredo.

(Ĉiuj):
Mi kredas je Dio, la Patro ĉiopova, la Kreinto de la ĉielo kaj de la tero; kaj je Jesuo Kristo, lia ununura Filo, nia Sinjoro, koncipita per la Sankta Spirito, naskita el Maria la Virgulino, suferinta sub Poncio Pilato, krucumita, mortinta kaj entombigita, sobirinta en la regnon de la morto. La trian tagon Li releviĝis el la mortintoj, supreniris al la ĉielo, sidas dekstre de Dio, la Patro ĉiopova, de kie Li venos, por juĝi la vivantojn kaj la mortintojn. Mi kredas je la Sankta Spirito, la sankta katolika Eklezio, la komuno de la sanktuloj, la pardono de la pekoj, la releviĝo de la mortintoj, kaj la vivo eterna. Amen.

(al la komenco)

Dvanáctý táborový den. Ranní modlitba. Čtvrtek.
Dekdua tendara tago. Matena preĝo. Ĵaŭdo.

ČISTOTA - PURECO

Každodenně mi, Bože, přichystáváš ve své lásce mnoho krásy a radosti. Díky Tobě za to. Ty po mně nechceš, abych se zříkal radostí tohoto světa. Jsi tak dobrý, že máš radost z mé radosti. Dáváš mi touhu a tím i právo žít životem radosti a štěstí, pokud jen je to zde na světě možné. Křesťanství není náboženstvím sebetrýzně, to by bylo falešné pojetí, ale náboženstvím radosti. Odříkání má smysl jen tenkrát, je-li jeho účelem konečná radost. Uč mě, Bože, rozeznávat pravou radost od falešné. My, lidé, často považujeme za štěstí to, co se později obrací ve zklamání a v bolest, nebo i v ošklivost. Je moudré odříkat se toho, o čem zkušená matka církev tvrdí, že to není štěstí, ale hřích. Zde mi dej sílu k odříkání, neboť zde je odříkavost nutná ke štěstí. Jako držím tělo v čistotě, aby neonemocnělo, tak nám, Bože, dej sílu držet v čistotě také duši, aby nekončila v chorobě, v ošklivosti sama nad sebou. Tomu říká církev peklo. Nenávidím bahno v duši stejně jako bahno na těle. Dopřej nám čistoty duše! Dej, aby má láska k mému chlapci, k mému děvčeti, které mám, nebo jednou budu mít rád, aby byla Tvou láskou. Ve svém chlapci, ve svém děvčeti chci milovat Tebe, Bože. Amen.

Ĉiutage, Dio, Vi preparas por mi en via amo multe da beleco kaj ĝojo. Dankon al Vi por tio. Vi ne volas de mi, ke mi rifuzu ĝojojn de ĉi tiu mondo. Vi estas tiel bona, ke Vi ĝojas pro mia ĝojo. Vi donacas al mi sopiron kaj per tio ankaŭ rajton, vivi vivon de ĝojo kaj feliĉo, ĝis kiam nur tio eblas sur ĉi tiu mondo. Kristanismo ne estas religio de memturmentado, tio estus ĝia falsa koncepto, sed ĝi estas religio de ĝojo. Asketismo havas sencon nur tiam, se la fina ĝia celo estas la ĝojo. Instruu min, Dio, distingi veran ĝojon disde la falsa. Ni, homoj, ofte konsideras kiel feliĉon tion, kio poste renversas sin je seniluziiĝo kaj doloro, aŭ eĉ je abomeno. Estas saĝe rezigni pri tio, pri kio sperta patrino Eklezio asertas, ke tio ne estas feliĉo, sed peko. Ĉi tie donu al mi forton por abnegacio, ĉar ĉi tie la abnegacio estas necesa por la feliĉo. Kiel mi tenas la korpon en pureco, por ke ĝi ne malsaniĝu, tiel donu, Dio, al ni forton, teni en pureco ankaŭ la animon, ke ĝi ne trovu sin fine en malsano, en abomeno pro si mem. Tian staton la Eklezio nomas infero. Mi malamas þlimon en la animo same kiel þlimon sur la korpo. Donacu al mi purecon de la animo! Donu, ke mia amo al mia junulo, al mia junulino, kiun mi amas aŭ iam amos, estu la amo via. En mia junulo, en mia junulino mi volas ami Vin, Dio. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Čtvrtek.
Vespera preĝo. Ĵaŭdo.

I dnes jsi mi přichystal, Bože, mnoho krásy a radosti. Křesťanství není náboženstvím zbytečné sebetrýzně, ale náboženstvím radosti. Odříkání má smysl, jen když vede ke konečné radosti. Duchu svatý, dopřej mi moudrosti, abych rozeznával pravou, skutečnou radost a pravé štěstí od pozlátka, které mi nastrkuje jako štěstí kníže pekel. Chci se pečlivě odříkat všeho, co matka církev ve snaze po našem štěstí označuje jako hřích, ať je to pýcha, lakomství, závist, nestřídmost, hněv, lenost či smilstvo. Zde je odříkavost na místě, neboť zajišťuje moje štěstí. Zde mi dej, Bože, k odříkavosti sílu. Pomáhej mi udržovat si čistotu duše v myšlenkách, ve slovech i ve skutcích. Dej mi najít v chlapci, v děvčeti spřízněnou duši stejného smýšlení, abych v něm, v ní mohl milovat Tebe, Bože. Kéž to dokáži! Pak naše vzájemná láska bude Tvou láskou, krásou a štěstím.
(Všichni): Zdrávas, Maria .....

Ankaŭ hodiaŭ Vi preparis por mi, Dio, multe da beleco kaj ĝojo. Kristanismo ne estas religio de superflua memturmento, sed ĝi estas religio de ĝojo. La abnegacio havas sencon nur, se ĝi kondukas al fina ĝojo. Sankta Spirito, donacu al mi saĝecon, por distingi veran kaj efektivan ĝojon kaj veran feliĉon de la falsaĵo, kiun al mi subþovas kvazaŭ feliĉon la inferreganto. Mi volas zorgeme abnegacii ĉion, kion la patrino Eklezio por nia feliĉo indikas kiel pekon, tio estas fiereco, avareco, envio, malsobreco, kolero, mallaboremo kaj adulto. Ĉi tie estas la abnegacio necesa, ĉar ĝi certigas mian feliĉon. Tiukaze donu al mi, Dio, por la abnegacio forton. Helpu al mi konservi purecon de la animo en pensoj, vortoj kaj agoj. Lasu al mi trovi en la junulo, en la junulino parencan animon de egala konvinko, por ke mi povu en li, en þi ami Vin, Dio. Tion mi kapablu! Tiam nia reciproka amo estos via amo, belo kaj feliĉo.

(Ĉiuj): Saluton, Maria, gracoplena, la Sinjoro estas kun Vi. Benata Vi estas inter la virinoj kaj benata estas la frukto de via sino, Jesuo. Sankta Maria, Dipatrino, preĝu por ni pekuloj nun kaj en la horo de nia morto. Amen.

(al la komenco)

Třináctý táborový den. Ranní modlitba. Pátek.
Dektria tendara tago. Matena preĝo. Vendredo.

PROSTOTA, JEDNODUCHOST - SIMPLECO

Bože, děkuji Ti za nový den. Chceme se snažit, aby to byl nejkrásnější den ze všech táborových dnů, aby vzpomínka na něj nás hřála až do doby, kdy se znovu sejdeme, dopřeješ-li nám toho, abychom spolu v přátelské lásce a věrnosti prožili další tábor. Vynasnažíme se, aby dnešní den byl vzorovým táborovým dnem. Náš nebeský Otče, uvědomujeme si právě tady, jaká krása je v prostotě a jednoduchosti. Vždyť prostota je základem našeho společného táborového štěstí. Prosté bydlení, prostá strava, prosté odívání, dobrovolné vzdání se technických vymožeností, zkrátka prostý, jednoduchý život uprostřed Tvé přírody, Bože, dal nám poznat netušené množství krás. Děkujeme Ti za to. Chceme v životě pamatovat na krásu prostoty. Prostě se dá žít i uprostřed dnešního přetechnizovaného světa. Esperantista má blízko k prostotě. Esperantský jazyk je jednoduchý. Neblýská se složitými frázemi. Vyhýbá se složitým vazbám. Je prostý a srozumitelný. Ani esperantista se nesnaží blýskat. Vyhýbá se složitosti, nezná pýchu, je prostý a srozumitelný. Bože, pomáhej nám žít prostě a skromně. Amen.

Dio, mi dankas al Vi por la nova tago. Ni volas, ke ĝi estu la plej bela tago el ĉiuj tendartagoj, por ke la rememoro je ĝi varmigu nin ĝis tiam, kiam ni denove kolektiĝos, se Vi permesos al ni denove en amika amo kaj fideleco kune travivi venontan tendaron. Ni klopodos, ke la hodiaŭa tago estu la modela tendartago. Nia ĉiela Patro, ni konsciiĝas precipe ĉi tie, kia beleco estas en simpleco kaj malkomplikeco. La simpleco ja estas bazo de nia komuna tendara feliĉo. Simpla loĝado, simpla nutrado, simpla vestado, libervola abnegacio pri teknikaj akiraĵoj, koncize la simpla, nekomplika vivo, meze de via naturo, Dio, donis al ni ekkoni neantaŭviditan multon da belecoj. Ni dankas al Vi por tio. Ni volas dum la vivo memori pri beleco de la simpleco. Simple oni povas vivi eĉ meze de hodiaŭa superteknikigita mondo. Esperantisto estas proksima al simpleco. La lingvo Esperanto estas simpla. Ĝ i ne brilas per komplikaj frazoj. Ĝ i evitas komplikajn vortligojn. Ĝ i estas simpla kaj komprenebla. Eĉ esperantisto ne emas esti brila. Li evitas komplikaĵojn, ne konas fierecon, estas simpla kaj komprenebla. Dio, helpu al ni vivi simple kaj modeste. Amen.

(al la komenco)

Večerní modlitba. Pátek.
Vespera preĝo. Vendredo.

Než se odebereme, Bože, naposled ke spánku na tomto našem táboře, chceme Ti poděkovat za všechnu krásu, kterou nám dalo poznat esperantské hnutí. Esperanto nás učí jednoduchosti a prostotě a to jsou hodnoty, které vedou k poznávání netušených krás. Esperanto nám umožňuje v praxi dokázat, že nejsme křesťané a katolíci jen jménem, ale svým snažením a konáním. Esperantské hnutí svými ideami z nás dělá pevné charaktery. Dík, Bože, za to vše. Podporuj v nás vědomí sounáležitosti k celému lidstvu. Dopřej nám být celý život dobrým a platným dítětem velké esperantské rodiny. Než dnes, Bože, usnu, poděkuji Ti ještě soukromě za vše krásné a dobré, co mi dáváš. Prosím, odpusť vše nehezké a nedobré a podporuj ve mně všechno krásné, dobré a Tobě milé. Amen.
Otče náš .....

Antaŭ ol ni lastfoje enlitiĝos en ĉi tiu tendaro, ni volas al Vi, Dio, danki por ĉiuj belaĵoj, kiujn al ni ebligis ekkoni la Esperanta movado. Esperanto al ni instruas nekomplikecon kaj simplecon kaj tio estas valoraĵoj, kiuj kondukas al ekkono de neantaŭsciataj belaĵoj. Esperanto al ni ebligas praktike pruvi, ke ni ne estas kristanoj kaj katolikoj nur laŭ nomo, sed laŭ strebado kaj agado. Esperanta movado per siaj ideoj firmigas niajn karakterojn. Dankon, Dio, por ĉio ĉi. Subtenu nian konscion de kunaparteneco al la tuta homaro. Permesu al ni dum la tuta vivo esti bonkoraj kaj valoraj infanoj de la granda Esperanta familio. Antaŭ ol mi hodiaŭ, Dio, ekdormos, mi dankos al Vi ankoraŭ persone por ĉio bela kaj bona, kion Vi donacas al mi. Mi petas, pardonu ĉion malbelan kaj malbonan kaj subtenu en mi ĉion belan, bonan kaj por Vi agrablan. Amen.

(al la komenco)

Ranní modlitba před odjezdem. Sobota.
Matena preĝo antaŭ forveturo. Sabato.

Bože, náš dobrý Otče. Probudili jsme se do dne loučení. Přijmi jako malou oběť náš stesk po vší kráse na tomto tábořišti, který už teď cítíme. Děkujeme Ti za zdraví, kterého jsi nám na táboře dopřál. Děkujeme Ti za zářivé slunce, jehož jsme tu tolik užili, za vonící lesy, kvetoucí louky, hebkou trávu, za očistnou vodu, za zpěv ptáků, za život v nás a kolem nás. Děkujeme Ti za všechnu krásu Tvé přírody, v jejímž čistém klínu jsi nám dopřál prožít čistě a ve Tvé radosti tyto dny. Děkujeme Ti, Bože, že jsi nám dal rodiče a esperantské přátele, kteří nám to umožnili. Odplať jim svým požehnáním. Děkujeme Ti za to, že jsme tu poznali nové věrné přátele. Domů si chceme nést jejich přátelství a společnou snahu naplňovat v praxi esperantské ideály. Odpusť, Bože, vše, co se Ti na mně v táborových dnech nelíbilo. V duchu prosím o odpuštění všechny přátele a přítelkyně, vůči nimž jsem se provinil, provinila byť sebemenším porušením lásky. Také já odpouštím, jak to žádáš Ty, nebeský Otče. Děkujeme Ti za všechny nové zkušenosti a za všechnu krásu a radost, kterou jsme tu společně prožili. Kéž žijeme, dýcháme, myslíme, mluvíme a jednáme vždy jen k Tvé oslavě. Vzpomínky na tento tábor kéž nám jsou posilou. A je-li tak Tvou vůlí, Bože, předurčeno, kéž se opět za rok v duchu esperantského přátelství a lásky sejdeme. Žehnej nám, všemohoucí Bože v Nejsvětější Trojici, Otče i Synu i Duchu svatý. Amen.

Dio, nia bona Patro. Ni vekiĝis en la tagon de adiaŭo. Akceptu kiel malgrandan oferon nian nostalgion, kiun ni jam nun sentas pro ĉiu beleco de ĉi tiu tendaro. Ni dankas al Vi por la sano, kiun Vi favoris al ni en la tendaro. Ni dankas al Vi por la brilanta suno, kiun ni ĉi tie tiom ĝuis, por bonodoraj arbaroj, florabundaj herbejoj, delikata herbo, por puriga akvo, por birda kantado, por la vivo en ni kaj ĉirkaŭ ni. Ni dankas al Vi por ĉiuj belaĵoj de via naturo, en kies pura sino Vi permesis al ni travivi pure kaj en via ĝojo ĉi tiujn tagojn. Ni dankas al Vi, ke Vi donis al ni gepatrojn kaj Esperantajn geamikojn, kiuj ebligis tion al ni. Rekompencu ilin per via beno. Ni dankas al Vi por tio, ke ni ĉi tie ekkonis novajn fidelajn geamikojn. Hejmen ni volas forporti ilian amikecon kaj komunan emon praktikadi Esperantajn idealojn. Pardonu, Dio, ĉion, kio al Vi dum la tendartagoj ne plaĉis je mi. Spirite mi petas pri pardono ĉiujn geamikojn, kontraŭ kiuj mi kulpiĝis, eĉ se nur per eta difekto de la amo. Ankaŭ mi pardonas, kiel Vi tion postulas, ĉiela Patro. Ni dankas al Vi por ĉio, kion ni ĉi tie lernis el virtoj kaj konoj de aliuloj. Ni dankas al Vi por ĉiuj novaj spertoj kaj por ĉiuj beleco kaj ĝojo, kiujn ni ĉi tie kune travivis. Ni vivu, spiru, pensu, parolu kaj agu ĉiam nur por via glorigo. La rememoroj je tiu ĉi tendaro estu por ni fortigo. Kaj se estas per via volo, ĉiela Patro, antaŭdestinite, ni denove post unu jaro kolektiĝu en spirito de Esperanta amikeco kaj amo. Benu nin la ĉiopova Dio en la Sankta Triunuo, la Patro, la Filo kaj la Sankta Spirito. Amen.

(al la komenco)