Miaj karaj gefratoj en Kristo. Ankaŭ vi konas la preĝon de la Sinjoro. En ĝi estas unu frazo: "ne konduku nin en tenton". Kiu ne konduku nin en tenton? La Dio? En la aramea lingvo, en la preĝo de la Sinjoro Jesuo ne estas tia frazo. Ĝi estas "vo-al tovienu lidé niszszajon", en esperanto: "vi ne lasu nin en mano de la tentulo iri". Ĝi estas la vera teksto. Tiam ni preĝas malbone. Bonvolu respondi. Mi salutas Vin elkore:
Georgo Friedrich, Budapeŝto

Mat 6,13: "Ne konduku nin en tenton": kion ĝi signifas?

A) La greka vorto "peirasmòs" (esploro, provo, klopodo, tento) en la novtestamenta lingvaĵo povas signifi:

- malfacilaĵo estiganta riskon aŭ danĝeron deturniĝi de la vojo de Dio;

- provo, kiun Dio havigas aŭ permesas, por konstati fidelecon, aŭ por hardi, por spirite fortikigi;

- tento, por instigi al pekado.

B) Fonto de "peirasmòs" povas esti:

- Dio (li provis Abrahamon, patron kaj modelon de kredo: Gen 22);

- la suferoj kaj persekutadoj (kp Mar 4,17);

- la manko de kredo al Jesuo, tiel ke oni falpuŝiĝas (skandaliĝas, stumblas: kp Luk 7,23);

- la homaj pasioj;

- la diablo (sed Dio neniam "lasos vin esti tentataj super viaj fortoj": 1 Kor 10,13).

C) Rolo de "peirasmòs" en la kristana vivo. Konstanteco kaj preĝado por rezisti al la divers-signifaj kaj divers-devenaj provoj aŭ tentoj estas fondamentaj en la Nova Testamento. La predikadon de Jesuo antaŭas tentoj en la dezerto (li superas la tentojn, male ol Adamo kaj Eva, kaj per tio li estas nia modelo). La parabolo pri la semanto prezentas pasiojn kaj persekutadojn kiel tentojn kiuj senfruktigas la semo. Por supervenki tentojn, necesas viglado, fideleco, persistemo, fido-plena preĝado.

D) Peirasmòs en Patro-nia: "Ne konduku nin en tenton" estas laŭvorta traduko. Sed ĝi bezonas klarigon. Jakobo emfazas ke ne Dio tentas al malbono, sed la homa voluptamo tentas kaj povas delogi (kp Jak 1,13-15).

La greka termino peirasmos havas du ĉefsencojn: tento kaj provo. Evidentas ke tento al malbono ne povas veni de Dio, sed provo jes. Foje la renkontiĝo kun Dio estas konsterna, pro tio ke Li ne konformas kun la imago kiun homo havas pri Li: (kp 1 Kor 1,23: Jesuo krucumita estas por Judoj falilo, por Grekoj malsaĝo): tio povas ŝanceli kaj eĉ faligi la kredon.

La senco de Mat 6,13 estas: "Faru ke ni ne eniru en tenton", aŭ eĉ: "Faru ke la tento ne faligu nin", aŭ, "Faru ke ni, se tentate, ne falu". Tion ĉi sugestas alia fragmento de Mateo (26,41): "Viglu kaj preĝu, por ke vi ne eniru en tenton": Jesuo admonas preĝi, por havi la forton superi la riskon deturniĝi de Dio.

Konklude, la senco de "Ne konduku nin en tenton" estas: "Evitu al ni la danĝeron cedi al la tento". Tio koheras kun la daŭrigo de la kunteksto: "sed liberigu nin de la malbono" (aŭ "malbonulo", t.e. la diablo: ambaŭ tradukoj estas eblaj). 

Battista CADEI

Petu senpagan ekzempleron de ĉi tiu revuo al 

klare indikante Vian poŝtan adreson.