|
TRADUKO
Sinjoro Prezidanto,
mi ĝojas sendi saluton de komuneco kaj de paco
al ĉiuj partoprenantoj en la 59-a Kongreso de Internacia Katolika Unuiĝo
Esperantista (IKUE), kiu disvolviĝas en ĉi tiuj tagoj en Velehrad, en Ĉeĥa
Respubliko.
La temo de via Kongreso “Eŭkaristio, renkonto
kun Jesuo Kristo” vokas al la centreco de la eŭkaristia mistero, kiun la Dua
Vatikana Koncilio difinas «fonto kaj kulmino de la tuta kristana vivo»
(DUA VATIKANA EKUMENA KONCILIO,
Dogma Konstitucio pri la Eklezio Lumen gentium, n. 11). Se fakte la
kristana vivo esprimiĝas per la plenumo de la plej granda el la ordonoj, la
amo al Dio kaj al gefratoj, ĉi tiu amo trovas sian fonton ĝuste en la
plejsankta sakramento de Eŭkaristio, ne hazarde nomata «sakramento de la
amo» (Kp. S. TOMASO DE AKVINO, S.T., III,
q. 78, a. 3).
Eŭkaristio estas la sakramento kiu plilongigas
ĝis la fino de la tempoj la enkarniĝon de la amo de Jesuo Kristo al ĉiuj
homoj. La Sinjoro diris: «Neniu havas
amon pli grandan ol tio, ke iu demetus sian vivon por siaj amikoj»
(Joh 15, 13). Jesuo Kristo, ĉiamigante sian pasionon, morton kaj resurekton
en la sakramento de Eŭkaristio, igas ĉeestanta en ĉiu tempo sian amon al la
homo. Kristo ĉeestas en la mondo, Kristo ĉeestas en Eŭkaristio! Dio la
Patro, «amiko de la homoj» (S. CIRILO DE JERUSALEMO, Mistagogia katekizado, V, 7), prenis
la iniciaton starigi kun ili – per la donaco de sia Ununaskita Filo –
rilaton de amikeco kaj de komuneco (Kp. Apo 3, 20). La homo bezonas
la Eŭkaristion, ĉar li bezonas renkonti Kriston kaj amikiĝi al li. Papo
Benedikto la XVI asertis: «Por ĉi tiu amikeco ni devas engaĝi nin
ĉiutage denove. Amikeco signifas
komunecon en la penso kaj en la volo. En ĉi tiu komuneco de penso kun
Jesuo ni devas ekzerciĝi, diras al ni sankta Paŭlo en la Letero al la
Filipianoj (kp 2, 2-5). Kaj ĉi tiu komuneco de penso ne estas afero nur
intelekta, sed ĝi estas komuneco de la sentoj kaj de la volo, kaj do ankaŭ
de la ago» (BENEDIKTO la XVI,
Homilio. Sankta Meso de la Krismo en la vatikana Baziliko, 13-a de
aprilo 2006).
Per la renkonto kun Kristo la kristano nutriĝas
kaj sensoifiĝas je la fonto de la amo por eniri la vojon de karitato kaj de
solidareco, kaj progresi en ĉi tiu irado: «Eŭkaristio devas fariĝi por ni
lernejo de vivo, en kiu ni lernas donaci nian vivon»
(BENEDIKTO la XVI, Homilio.
Sankta Meso por la pastra ordino, 7-a de majo 2006).
Eŭkaristio fariĝas, tiel, ligilo de komuneco inter la homoj. La unueco, kiun
vi serĉas en via asocio, devas fonti el la eŭkaristia mistero. Kiel asertas
sankta Johano Krizostomo, «fakte, kiel pano estas tutaĵo, kvankam ĝi
konsistas el multaj grajnoj, kaj ĉi tiuj, kvankam nevidate, ĉiel ajn
troviĝas en ĝi, tiel ke ilia diferenco malaperas pro ilia perfekta
kunfandiĝo; en la sama maniero ankaŭ ni estas reciproke kunigitaj inter ni
kaj ĉiuj kune kun Kristo» (S. JOHANO KRIZOSTOMO,
Homilioj pri la unua Letero al la Korintanoj, 24, 2: PG 61,
200). Mi bondeziras al vi ke la unuiĝo al Kristo ĉiam pli aligu vin al la
unueco de lia Korpo kiu estas la Eklezio (Kp.
JOHANO PAŬLO la II, Encikliko
Ecclesia ed eucharistia, n. 23), kaj ke ĉi tiu Kongreso donu abundajn
fruktojn de unueco, de paco kaj de komuneco.
[ORIGINALE EN ESPERANTO:] Kun kuraĝigo
por la laboroj de Via kongreso kaj por la progreso de IKUE, mi sendas al
ĉiuj partoprenantoj mian paŝtistan
benon.
Stanislaw Ryłko
Prezidanto
|